Kazimierz Siek, najprawdopodobniej pochodzący z Cieślanek w gminie Zakrzówek, pozostaje postacią, której wcześniejsze życie prywatne oraz działalność konspiracyjna do 1945 roku są w dużej mierze nieznane. Z ankiety ujawnieniowej jego brata, Aleksandra Sieka, dowiadujemy się, że obaj byli synami Piotra i Marii z domu Kot. Ponieważ Aleksander urodził się 6 czerwca 1920 roku, wiadomo, że Kazimierz, jako młodszy z braci, przyszedł na świat po tej dacie[1]. Prawdopodobnie ok. 1925 roku.

Pierwsze udokumentowane informacje o Kazimierzu Sieku pojawiają się w 1945 roku, kiedy został aresztowany przez funkcjonariuszy Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (PUBP) w Kraśniku. Chociaż dokładna data jego zatrzymania nie jest znana, istnieją przypuszczenia, że mogło to być 26 lub 27 listopada, ponieważ funkcjonariusze nie zdążyli go przesłuchać.

27 listopada 1945 roku Kazimierz Siek wziął udział w zorganizowanej ucieczce z aresztu PUBP w Kraśniku. Tego wieczoru, podczas wydawania kolacji, dwaj więźniowie wykorzystali nieuwagę strażnika, obezwładnili go i przejęli jego broń. Następnie grupa osadzonych opuściła celę, przystępując do szturmu na korytarz. Drugi strażnik, zaskoczony atakiem, bezskutecznie próbował ich powstrzymać, raniąc jednego z więźniów w wymianie ognia. Po obezwładnieniu obu strażników uciekinierzy wydostali się na dziedziniec, gdzie natknęli się na kolejnego wartownika. Ten otworzył ogień i rzucił granat, co zmusiło część więźniów do wycofania się. Spośród osadzonych wolność odzyskało jedynie 12 osób, w tym Kazimierz Siek i inny partyzant „Zapory” – Józef Podkładek „Brzoza” [2].

Po ucieczce z aresztu Kazimierz Siek prawdopodobnie dołączył do zgrupowania Hieronima Dekutowskiego „Zapory”, gdzie kontynuował działalność konspiracyjną. Chociaż szczegóły jego działalności w podziemiu w 1946 roku pozostają niejasne, istnieją przypuszczenia, że mógł służyć w oddziale Tadeusza Skraińskiego „Jadzinka”. Potwierdzają to relacje z jesieni 1946 roku, gdy Siek ukrywał się wraz z Aleksandrem Grudniem „Skowronkiem”, również członkiem tego oddziału.

>>> Czytaj także: Struktura organizacyjna zgrupowania oddziałów AK-WiN „Zapory”  <<<

14 października 1946 roku obaj partyzanci odpoczywali w gospodarstwie w Blinowie Drugim. Na podstawie donosu Milicja Obywatelska z Zakrzówka, wspierana przez operacyjny pluton MO z Kraśnika, zorganizowała zasadzkę, przeszukując dom po domu w poszukiwaniu ukrywających się konspiratorów.

Około godziny 15 do gospodarstwa, gdzie ukrywali się Siek i Grudzień, weszli komendant posterunku MO w Zakrzówku kpr. Józef Duda oraz sierż. Feliks Stachyra. Partyzanci, widząc zagrożenie, otworzyli ogień, zabijając kaprala Dudę. Drugi z milicjantów odpowiedział strzałami, zabijając Kazimierza Sieka i raniąc Grudnia, któremu udało się przerwać pierścień obławy plutonu operacyjnego MO i uciec[3].

Ciało Kazimierza Sieka przetransportowano do Kraśnika na oględziny i sekcję, a następnie pochowano na miejscowym cmentarzu.

Propagandowy artykuł z komunistycznej gazety „Sztandar Ludu”, w którym możemy przeczytać o śmierci Kazimierza Sieka. Nie wiadomo dlaczego autor napisał, że do walki z MO doszło w Niezabitowie.

PRZYPISY:
[1] AIPN Lu 054/46, Oświadczenie z ujawnienia Aleksander Siek, Kraśnik, 24.03.1947 r., k. 43-46.
[2] AIPN Lu 033/4, Raport specjalny PUBP Kraśnik do Kierownika Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Lublinie, Kraśnik, 30.11.1945. k . 105-106.
[3] AIPN Lu 04/972, Raport sprawozdawczy za okres od dnia 10.X.1946 do dnia 20.X.1946 r. ze stanu i sytuacji w powiecie, Kraśnik, 20.10.1946 r., k. 167-168.