Krupa Jerzy „Burza”

Krupa Jerzy „Burza”

Jerzy Krupa urodził się 20 października 1930 roku w Krzeszowicach w rodzinie mieszczańskiej. Jego matka była malarką zaś ojciec policjantem, który dostał się do sowieckiej niewoli we wrześniu 1939 roku i zaginął.

Podczas okupacji niemieckiej mieszkał u swojej rodziny w powiecie Dąbrowa Tarnowska, gdzie w 1944 roku rozpoczął działalność konspiracyjną. Pełnił funkcje gońca, przewoził m.in. rozkazy ale również broń i żywność oraz ludzi.

Po wkroczeniu sowietów musiał uciekać przed aresztowaniem i wyjechał do Dębicy w powiecie mieleckim. Tam nawiązał kontakt na oddział poakowski Aleksandra Rusina „Olka”, do którego dołączył w czerwcu 1945 roku pod pseudonimem „Burza”. Brał udział w kilku akcjach rozbicia posterunków MO, m.in. w Borku koło Sędziszowa. Po przybyciu Hieronima Dekutowskiego „Zapory” na tereny Rzeszowszczyzny oddział „Olka” podporządkował się pod jego dowództwo i wraz z jego żołnierzami wykonali szereg akcji przeciwko siłom resortu.

Jerzy Kurpa jest nadal aktywny członkiem organizacji kombatanckich i bierze udział w wielu wydarzeniach patriotycznych | Źródło: AIPN

Po ujawnieniu się oddziału Aleksandra Rusina „Olka” w marcu 1947 roku „Burza” pozostał nadal w konspiracji z braćmi Garstkami.  W 1948 roku założył w Dębicy grupę partyzancką o nazwie Tajna Organizacja Wojskowa Armia Kresów. Mieliśmy trochę broni, więc w połowie 1948 roku postanowiliśmy stworzyć jakąś grupę partyzancką. Zrobiliśmy pieczęcie, opracowaliśmy statut organizacyjny i zwerbowaliśmy profesora gimnazjum sierżanta AK Kolkę oraz Bergera ze zgrupowania Adama Lazarowicza „Klamry”. Każdy z nas rozpoczął ponadto werbunek wśród ludzi pewnych, na śmierć i życie oddanych sprawie niepodległości i walce z reżimem sowiecko-komunistycznym. […] Działalność nasza polegała na małym sabotażu: przecinaniu drutów telekomunikacji, kolportażu ulotek i spisywaniu ludzi, którzy należeli do UB lub do partii – wspominał po latach Jerzy Krupa[1].

Jerzy Krupa „Burza” został aresztowany 20 lipca 1949 roku i więziony do 1953 roku. Po wyjściu na wolność został wcielony siła do bataliony pracy w kopalni „Wujek”, gdzie pracował do 1957 roku. W 1963 roku założył w Dębicy ugrupowanie wojskowo-polityczne Powstańcze Siły Zbrojne, które działały do jego ponownego aresztowania w 1979 roku. Po dwóch latach został zwolniony z więzienie i rozpoczął dalsza działalność konspiracyjną – tym razem już w Solidarności i KPN.

Jerzy Krupa zmarł 8 października 2018 roku.


*Biogram powstał na podstawie relacji Jerzego Krupy „Brzozy” z 2 stycznia 1995 roku opublikowanej w książce Zaporczycy. Relacje. Tom IV, pod red. E. Kurek, Lublin 2011, s. 67-69.

[1] Relacja Jerzego Krupy „Burzy”, [w:] książce Zaporczycy. Relacje. Tom IV, pod red. E. Kurek, Lublin 2011, s. 69.