Adamczyk Mieczysław „Sęp”

Mieczysław Adamczyk urodził się 1 stycznia 1924 roku w Lublinie w rodzinie Stanisława i Adeli. Ukończył szkołę powszechną oraz pierwszą klasę gimnazjum. Jego dalszą naukę przerwał wybuch wojny.
W 1943 roku rozpoczął działalność konspiracyjną w Armii Krajowej, przyjmując pseudonim „Sęp”. Niestety nie są znane losy jego działalności w miejskiej konspiracji AK. Po wkroczeniu Sowietów został wcielony do wojska. Jednak zdezerterował 25 sierpnia 1945 roku i nawiązał kontakt z oddziałem Hieronima Dekutowskiego „Zapory”. W oddziale przebywał krótko, ponieważ w momencie jego dezercji nastał okres amnestyjny, a oddziały powoli ulegały rozwiązaniu. „Sęp” ujawnił się 5 października 1945 roku pod przybranym nazwiskiem Jerzy Zarzycki.
Po ujawnieniu się, Adamczyk zamieszkał na Majdanie Skrzyneckim, gdzie nawiązał ponowne kontakty konspiracyjne z oddziałem Jana Szaliłowa „Renka” z oddziałów WiN „Zapory”. „Sęp” wraz z tym oddziałem wziął udział w rozbiciu posterunku MO w Bełżycach.
Akcja miała miejsce 20 lutego 1946 roku. Partyzanci najpierw zatrzymali pięciu milicjantów, którzy przebywali służbowo w Majdanie Skrzyneckim. Funkcjonariuszy rozbrojono, a następnie zabrano ich na furmankę i przewieziono w kierunku posterunku MO w Bełżycach. Tam również rozbrojono dwóch pozostałych mundurowych i skonfiskowano broń znajdującą się w budynku. Kolejnym krokiem było zniszczenie wszystkich akt. Po zakończeniu wszystkich działań Zaporczycy wycofali się zabierając ze sobą siedmiu milicjantów. Spośród rozbrojonych i uprowadzonych milicjantów dwóch zostało rozstrzelanych. Byli to Władysław Niewinny, który pełnił funkcję komendanta posterunku MO w Bełżycach, oraz Paweł Wiśniewski, referent śledczy KP MO w Lublinie. Pozostali milicjanci po kilku dniach wrócili na posterunek. Jednemu z nich partyzanci wręczyli list sporządzony przez „Zaporę” i skierowany do Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Lublinie. Komendant domagał się w nim uwolnienia aresztowanych współpracowników, grożąc rozpoczęciem „bezwzględnej walki z władzami UB” w przypadku braku reakcji, [1].
Cztery dni później, 22 lutego 1946 roku, „Sęp” został przypadkowo aresztowany przez milicję pod przybranym nazwiskiem Mieczysław Zieliński. W trakcie śledztwa został rozpoznany i skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 10 września 1946 roku na karę pięciu lat więzienia.
Po opuszczeniu więzienia osiedlił się w Lublinie, gdzie podjął pracę w LSS Lublin jako sprzedawca[2].
PRZYPISY:
[1] AIPN BU 2503/1/2, Telefonogram nr 89 do Komendy Wojewódzkiej MO, 21.02.46 r., Lublin, k. 24; H. Pająk, Zaporowcy przed sądem UB, Lublin 1997, s. 22; R. Wnuk, Lubelski Okręg AK-DSZ-WiN 1944-1947, Warszawa 2000, s. 360.
[2] AIPN BU 0187/20/2, Kwestionariusz osobowy Mieczysława Adamczyka vel Adamek, 10.01.1987 r., Lublin, k. 3.